Ο γυναικείος πληθυσμός έχει διπλάσιες πιθανότητες να υποφέρει από κατάθλιψη, σε σχέση με τον ανδρικό. Αυτό κυρίως οφείλεται  στους διαφορετικούς ψυχοκοινωνικούς παράγοντες και τα στρεσσογόνα γεγονότα ζωής στα οποία εκτίθενται οι γυναίκες, όπως ο τοκετός, η εμμηνόπαυση, η ανατροφή των παιδιών, κλπ. Πιο αναλυτικά:

Λοχεία: κατά τη περίοδο μετά τον τοκετό, η γυναίκα μπορεί να παρουσιάσει συμπτώματα κατάθλιψης, ιδιαίτερα αν δεν είναι έτοιμη «να αποδεχτεί το μωρό της». Αυτό είναι ένα φυσιολογικό σύνδρομο που εμφανίζεται στο 10-20% των γυναικών και έχει διάρκεια περίπου μια βδομάδα. Όταν η ένταση και η διάρκεια αυτού του συνδρόμου αυξάνεται τότε εμφανίζεται η κατάθλιψη της λοχείας. Εμφανίζεται συνήθως την τέταρτη με έκτη εβδομάδα αλλά μπορεί να εμφανιστεί και ύστερα από τον πρώτο χρόνο του τοκετού. Υπάρχουν περιπτώσεις που η ασθενής θεραπεύεται από μόνη της μέσα σε μερικούς μήνες και σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να υποφέρει από χρόνια κατάθλιψη. Στις περιπτώσεις που η επιλόχεια κατάθλιψη διαρκεί αρκετούς μήνες μπορεί να επηρεαστεί η ψυχική εξέλιξη του παιδιού.

Εμμηνόπαυση: δεν έχει εξακριβωθεί επιστημονικά η σύνδεση της εμμηνόπαυσης με την κατάθλιψη. Ωστόσο, αν η εμμηνόπαυση θεωρηθεί μια επίπονη και μακροχρόνια διαδικασία γήρανσης, υπάρχει πιθανότητα κάποιες γυναίκες να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης.

Ανατροφή των παιδιών: όταν μια  γυναίκα νιώθει πίεση από την ανατροφή των παιδιών ιδιαίτερα όταν βρίσκονται σε μικρή ηλικία ή όταν αφιερώνεται ολοκληρωτικά στην ανατροφή των παιδιών βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την προσωπική της ζωή και κάποια στιγμή φύγουν τα παιδιά από το σπίτι, δημιουργείται ένα κενό («το σύνδρομο της άδειας φωλιάς») που μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη.