Οι ερευνητές στην προσπάθεια τους να ερευνήσουν και να αναλύσουν το περίπλοκο φαινόμενο της αυτοκτονίας, έχουν θέσει ορισμένους παράγοντες κινδύνου. Πρόκειται για ορισμένα στοιχεία που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα για ένα άτομο να θέλει να αυτοκτονήσει. Ορισμένοι από αυτούς τους παράγοντες είναι οι εξής:

• Ηλικία: ο κίνδυνος αυτοκτονίας αυξάνεται με την ηλικία και κορυφώνεται μετά την ηλικία των 75 ετών στους άντρες και των 50 ετών στις γυναίκες. Αξίζει όμως να σημειωθεί, ότι τα τελευταία χρόνια έχει τριπλασιαστεί η συχνότητα αυτοκτονιών στην εφηβεία και στην νεαρή ενήλικη ζωή.

• Φύλο: Οι άντρες αυτοκτονούν πιο συχνά σε σχέση με τις γυναίκες, σε αντίθεση με τις απόπειρες αυτοκτονίας που είναι συχνότερες στις γυναίκες.

• Οικογενειακή κατάσταση: Η συχνότητα αυτοκτονιών είναι μεγαλύτερη σε αυτούς που είναι χωρισμένοι ή χήροι.

• Τρόπος ζωής: Άτομα που ζουν μόνα τους έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες αυτοκτονίας σε σχέση με άτομα που ζουν μαζί με άλλους. • Επαγγελματική κατάσταση: Η ανεργία είναι ένας παράγοντας κινδύνου σε ότι αφορά την αυτοκτονία.

• Σωματική υγεία: Οι σωματικές αρρώστιες ή η αντίληψη ότι κάποιος είναι άρρωστος είναι συχνότερες στους ανθρώπους που αυτοκτονούν, ιδιαίτερα σε αυτούς που πάσχουν από καρκίνο ή AIDS.

• Ψυχική υγεία: Η κατάθλιψη, η μανιοκαταθλιπτική νόσος και η σχιζοφρένεια παρουσιάζουν υψηλό κίνδυνο αυτοκτονίας.

• Προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας: Όταν υπάρχει προηγούμενο ιστορικό αποπειρών αυτοκτονίας αυξάνεται ο κίνδυνος αυτοκτονίας.

Όσον αφορά τους παραπάνω παράγοντες, αξίζει να σημειωθεί ότι οι αυτοκτονικές τάσεις προκαλούνται κυρίως λόγω της κοινωνικής πίεσης που ασκείται στον καθένα μας προκειμένου να ενταχθούμε στην ομάδα των «φυσιολογικών» και λειτουργικών ατόμων, και όχι λόγω των παραγόντων που προαναφέρθηκαν αυτών καθαυτών. Για παράδειγμα, το να ζει ένα άτομο μόνο του κατά πάσα πιθανότητα δεν θα του προκαλέσει αυτοκτονικές τάσεις. Αυτό που ίσως θα του δημιουργήσει αυτοκτονικές τάσεις, είναι η πίεση που του μεταφέρει ο περίγυρος του ότι «δεν θα έπρεπε» να ζει μόνος του, κάτι το οποίο τον οδηγεί να σκέφτεται αρνητικά για τον τρόπο ζωής του. Έτσι, το άτομο δημιουργεί μια αρνητική εικόνα για τον εαυτό του («δεν είμαι φυσιολογικός») και θεωρεί ότι βρίσκεται εκτός κοινωνικού συνόλου.