Κατά τη διαταραχή υπνοβασίας, το άτομο έχει επαναλαμβανόμενα επεισόδια στα οποία σηκώνεται από το κρεβάτι και περπατά. Το πρόσωπο του είναι ανέκφραστο και δύσκολα απαντά στις προσπάθειες των άλλων να επικοινωνήσουν μαζί του. Αν το άτομο ξυπνήσει από το επεισόδιο, ή όταν ξυπνήσει το επόμενο πρωί, έχει αμνησία για την υπνοβασία. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, μπορεί απλώς να ανακάθεται στο κρεβάτι του να κοιτά γύρω του ή να τσιμπά το σεντόνι του, ή να φεύγει από το κρεβάτι, να πηγαίνει σε άλλα δωμάτια, ή μπορεί να φάει ακόμη και να μιλάει με πολύ φτωχή άρθρωση. Πολλές φορές τα άτομα που έχουν αυτή την διαταραχή αποφεύγουν τις κατασκηνώσεις, τις διακοπές ή να κοιμηθούν με άλλα άτομα. Μπορούν επίσης να τραυματίσουν άθελα τους εαυτούς τους ή τους άλλους, περισσότερο από τα άτομα με διαταραχή τρόμου κατά τον ύπνο.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στα άτομα με αυτή την διαταραχή είναι αυτός του τραυματισμού. Γι’ αυτό πρέπει να παίρνονται προφυλάξεις όπως το να τοποθετηθούν ασφάλειες σε πόρτες και παράθυρα, χωρίς να γίνεται καμία προσπάθεια να διακόψει κάποιος το επεισόδιο, καθώς αυτό μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση ή να τρομάξει τον ασθενή. Πάντως σε ότι αφορά τα παιδιά, συνήθως περιμένουμε να σταματήσουν τα επεισόδια στην εφηβεία.